Een interview met paraskiër Claire Petit

Een kijkje in haar leven.

Paraskiër Claire Petit uit Capelle aan den IJssel is pas 15 jaar maar behoorlijk wijs voor haar leeftijd! Sinds de zomer van 2019 woont en traint ze op Papendal om haar dromen in het skiën waar te kunnen maken.

 Ik ben begonnen met paraskiën…
“Toen ik vier jaar oud was. Mijn revalidatiearts, waar ik op dat moment leerde lopen met een prothese, nam mij mee naar de Vereniging Gehandicapte Wintersporters waar ze als begeleidster werkte. Zo kwam ik met paraskiën in aanraking. Ik had het direct erg naar mijn zin, kwam ook al snel bij de beste trainingsgroep en groeide daarna door naar de gevorderde trainingen in Nederland. Daar ben ik gescout door de Nederlandse Ski Vereniging, waardoor ik in de talentenherkenningsgroep terecht kwam. Dit is nu mijn eerste seizoen in de selectie.

Ik ben geboren zonder mijn rechterbovenbeen, dus ik heb een te kort been waardoor ik met een prothese loop. Op mijn negende ben ik geopereerd waarbij ze mijn onderbeen hebben omgedraaid, hierdoor functioneert mijn hiel nu als knie. Een omkeerplastiek noemen ze dat. Daarnaast is mijn heup niet compleet, ik heb maar een halve heupkom en mijn heupkop zit niet in de kom, maar er boven. Dit zorgde ervoor dat ik niet kon blijven staan op twee ski’s.”

Ik kijk op tegen…
“Lindsey Vonn. Ik vind dat je veel kunt leren van sporters die op twee benen skiën. Ik kijk dan vooral naar hun houding en de bewegingen die ze maken. Ik vind het heel erg knap hoe Lindsey Vonn zich terugvecht na tegenslagen. Daar kijk ik zeker tegenop.”

Mijn favoriete ontbijt bestaat uit…
“Ik ben dus eigenlijk een hele slechter ontbijter, ik houd er echt niet van. Dat is echt een slechte eigenschap van mij. Als ik dan toch moet kiezen, dan zou mijn favoriete ontbijt een smoothie zijn. Het liefst een rode smoothie met banaan, aardbeien en frambozen, dat is lekker makkelijk weg te drinken op de vroege morgen.”

Mijn doel is…
“Om op de Paralympische Winterspelen in Beijing 2022 te staan. Dat is best wel snel natuurlijk en dan ben ik nog heel jong, maar dat is wel het doel waar ik nu elke dag voor train. Ik kan natuurlijk wel zeggen dat ik ga voor de Winterspelen in 2026, maar je gaat gewoon voor de eerste de beste Spelen die je denkt te kunnen bereiken. En als ik er dan sta, dan wil ik ook een medaille winnen. Mijn ultieme droom is om goud te winnen op de Paralympische Spelen.”

Het leukste aan mijn sport vind ik…
“Dat ik echt vrijheid en snelheid kan ervaren, want ik heb dat nooit gehad als klein kind. Anderen konden dat bijvoorbeeld ervaren in rennen, maar dat kon ik niet. Dus toen ik het paraskiën ontdekte, was ik gewoon vrij om te doen wat ik zelf wilde en kon ik zelf de snelheid bepalen. Daarbij ga ik natuurlijk ook wel eens tot het randje, of zelfs over het randje waardoor je valt of een blessure oploopt. Maar het is echt fantastisch als je precies op dat randje kunt skiën en vervolgens met de snelste tijd beneden komt.”

Als ik uiteindelijk stop met topsport ga ik eerst…
“Langer dan twee weken op zomervakantie, haha! Dat kan ik nu als topsporter niet. Sinds ik op Papendal ben, heb ik meer nagedacht over de toekomst. Ik zit nu nog op de middelbare school, maar ik ben wel bezig met wat ik wil gaan studeren als ik straks mijn diploma heb. Ik zal altijd wel iets in de sportwereld willen blijven doen. Ik vind het leuk om creatief bezig te zijn dus het bedenken en uitvoeren van bijvoorbeeld campagnes voor een sportmerk, lijkt me heel tof.”

Het wonen op Papendal vind ik…
“Heel erg leuk. Het geeft me vrijheid. Je moet natuurlijk ook wel zelfstandig zijn, maar ik vind Papendal heel inspirerend. Iedereen zit hier met een bepaald doel en daar leeft iedereen voor. Ik zat al op een Topsport Talentschool en dacht topsporter te zijn, maar hier op Papendal leer je dat eigenlijk pas écht. Er komt zoveel meer bij kijken dan alleen maar een goede prestatie neerzetten, zoals het leren om zelf dingen te regelen maar ook mentale vaardigheden bijvoorbeeld.”

Topsport betekent voor mij…
“Ultieme vrijheid. En het is een vak, je moet het leren en niet iedereen is ervoor geschikt. Dat is ook een deel van je talent; of je topsport wel of niet aankan. Want je kunt wel goed zijn in een sport, maar als je bijvoorbeeld de druk niet aankan of niet kan terugkomen na een tegenslag, dan ga je de top niet halen.”

Mij maak je gelukkig…
“Als ik met vriendinnen de stad in kan gaan om te shoppen. Of een perfecte ski-dag, dat vind ik ook echt heerlijk, ik houd van de bergen en de sneeuw. Op Papendal kan ik trouwens ook genieten, als ik van het Sporthotel naar de Arnhemhal loop voor mijn ochtendtraining en dan de zon zie opkomen. Prachtig. Natuurlijk moet de training dan ook goed gaan haha.”

Wat ik anderen wil meegeven is…
“Doe het gewoon, probeer het en dan zie je vanzelf wel wat er gebeurt. Je moet doen wat voor jou goed voelt en als iets niet goed voelt of als je iets niet weet, bijvoorbeeld hoe je een bepaalde oefening moet uitvoeren, dan moet je dit altijd aangeven want anders kunnen er blessures ontstaan. En heel belangrijk om je eigen grenzen te leren stellen en vooral dichtbij jezelf te blijven.”

Social Share

2020-01-15T15:47:20+00:0015 januari 2020|
Ga naar de bovenkant