Een interview met luchtgeweerschutter Mandy Mulder
Een kijkje in haar leven.
Schutter Mandy Mulder is 23 jaar en komt uit Zevenaar. Sinds januari 2013 traint ze op Papendal.
In 2016 werd ze Europees kampioen klein kaliber bij de junioren, als eerste Nederlandse atlete ooit op dit onderdeel.
Mijn eerste kennismaking met schieten was…
“Natuurlijk op de kermis haha. Nee, we hebben allemaal weleens geschoten op de kermis maar ik ben echt in de schietwereld gerold door mijn vader. Hij deed aan groot kaliber schieten. Toen ben ik als klein meisje een keer meegegaan en ik vond het eigenlijk direct heel leuk. Daarna werd ik al binnen twee maanden gescout, toegevoegd aan het talententeam en een jaar later ben ik fulltime gaan trainen op Papendal. Op 16-jarige leeftijd. Dus dat is wel heel erg snel gegaan. Ik heb vroeger ook wel andere sporten gedaan, zoals dansen, kung fu, karate. Daarnaast heb ik nog weleens een paardrijles genomen en ik bleek zeker geen talent te hebben voor zwemmen haha. Maar bij het schieten ben ik uiteindelijk blijven hangen.”
Ik kwam erachter dat ik talent had toen…
“Ik denk eigenlijk dat dit pas wat later kwam. Ik vond het vooral heel erg leuk en als je iets leuk vindt om te doen, dan wordt het je passie en later blijkt dan pas dat je er ook goed in bent. Dat er tegen je gezegd wordt: ‘Hé, jij hebt talent’. Ik had het zelf niet zo door, vond het vooral gewoon hartstikke leuk. Vanaf 10 meter op zo’n klein doeltje schieten en dan raak je het zwart, dat is toch prachtig?!”
Mijn mooiste overwinning is…
“Zeker mijn Europese titel. Dat EK was in Estland en ik was toen nog junior. Ik pakte de titel op het onderdeel klein kaliber, dus bij het koningsschieten en dat was wel echt super gaaf. Het jaar ervoor, in 2015, mocht ik helaas niet bij de senioren deelnemen waardoor ik nooit een kans heb gekregen om mij te plaatsen voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro 2016. Dat vind ik nog steeds jammer trouwens, maar uiteindelijk had ik in 2016 nog het EK en daar werd ik zesde op het onderdeel luchtgeweerschieten en ik pakte de titel op het onderdeel klein kaliber. Dat was wel een hele mooie afsluiting van mijn juniorenperiode.”
Het mooiste aan schieten vind ik…
“Toch het ultieme schot halen; een 10,9. Hoe mooier je de 10 raakt, hoe meer decimalen je erbij krijgt. De 10,9 is bij ons het hoogst haalbare. Als dat lukt, dat is zo mooi! Mijn wapens, ik heb een luchtgeweer en een klein kaliber geweer, zijn ook wel mijn dierbaarste bezit, naast mijn familie en vrienden natuurlijk. ”
Na mijn topsportcarrière wil ik…
“De bondscoach opvolgen. Ik volg al wat trainerscursussen, ik heb er nu twee gehad en ben bezig met de derde cursus. Na de middelbare school heb ik ook nog een opleiding aan het Johan Cruyff College afgerond en daarna ben ik dus gestart met de trainerscursussen. Dat is toch wel mijn grote passie, buiten het schieten natuurlijk. Ik zou graag de nieuwe bondscoach worden na mijn topsportcarrière.”
Je kunt mij ’s nachts wakker maken voor…
“Uhm, gebakken garnalen. Lekker in knoflookolie gebakken en dan met een vers broodje, heerlijk!”
Wat mij het meest gelukkig maakt…
“Het samenzijn met familie en vrienden. Dat is kostbaar. Dat lukt niet altijd even goed want het schieten is wel een fulltime baan. Je hebt weinig tijd over om leuke dingen te doen bijvoorbeeld. Ik probeer wel zoveel mogelijk van mijn trainingen doordeweeks te plannen zodat ik het weekend wat meer tijd heb. Nu woon ik nog bij mijn ouders, maar ik ben met mijn vriend een eigen huisje aan het zoeken. Natuurlijk wel in Zevenaar, dat is echt mijn stad. Ik heb ook nog een oudere zus en een oudere broer. Mijn zus woont momenteel met haar man en kindje van een jaar ook bij mijn ouders in huis, omdat ze een eigen huis aan het bouwen zijn. Dat is wel heel gezellig. Eigenlijk is mijn zus ook een talentvol schutter, als ze er echt voor zou gaan. Maar het schieten is niet haar passie. Het paardrijden is meer haar passie, dat heeft ze op hoog niveau gedaan. En mijn broer heeft op hoog niveau gekickbokst. En dat terwijl mijn ouders nooit gesport hebben. Maar goed min en min maakt plus zeggen ze toch altijd haha.”
Wat ik anderen mee zou willen geven…
“Volg je dromen. Als iets je passie is, moet je er gewoon vol voor gaan.”
Mijn droom is…
“De Olympische Spelen halen. Nee, wacht. Olympisch goud winnen! Je gaat niet naar de Olympische Spelen om te kunnen zeggen dat je er bent geweest, nee dan wil ik ook gewoon goud winnen.”
