Maak kennis met één van de judoka’s.
Een kijkje in het leven van Roy.

Judoka Roy Schipper (22) uit Haarlem traint en werkt iedere dag #OpPapendal. Hij heeft maar één droom en doet er alles aan om die droom werkelijkheid te laten worden.
Ik ben begonnen met judo…
“Toen ik vijf jaar oud was. Mijn ouders wilden dat ik op judo ging. Eigenlijk wilde ik zelf graag voetballen, omdat al mijn vriendjes dat deden. Maar m’n vader komt uit een judofamilie en heeft dus zelf ook altijd gejudood. Hij zei toen: ‘Je mag op voetbal, maar dan moet je ook op judo’. Ik heb dus jarenlang twee sporten beoefend, beide op hoog niveau. Toen ik 11 jaar was koos ik eigenlijk voor voetbal, alleen belandde ik net niet in de top. Ik viel af na drie jaar en toen werd het allemaal wat minder serieus, meer op amateurbasis. Op dat moment leek judo me ook weer heel leuk. Op m’n veertiende ben ik daarom weer begonnen met judo. Vanaf dat moment ben ik vol voor judo gegaan.”
Ik ben het meest trots op…
“Mijn derde plaats in St. Petersburg (European Cup). Dat is een junioren toernooi dat best hoog aangeschreven staat, zeker bij de mannen. Daarnaast ben ik ook erg trots op mijn zevende plek bij het WK voor junioren. Deze prestaties waren allebei in 2015. In de jaren daarna heb ik ook wel goede resultaten behaald, zoals een World Cup medaille. Toch ben ik trotser op deze twee prestaties in 2015, omdat ze voor mijn gevoel toch wat meer status hebben.”
De moeilijkste beslissing vond ik…
“Denk ik de keuze om te stoppen met school en te gaan werken. Ik was toen niet gemotiveerd genoeg voor de studie trainingskunde op het hbo. Dat zou dus heel lang gaan duren, wat natuurlijk ook veel geld kost. Tijdens de studie trainingskunde leer je mensen trainen in het bedrijfsleven. Ik kon dus trainer, adviseur of projectontwikkelaar worden. Ik wil me in de toekomst wel weer graag verder ontwikkelen, maar dan door middel van cursussen in plaats van een nieuwe opleiding. Ik zie het namelijk niet zitten om na mijn sportcarrière nog vier of vijf jaar te gaan studeren. Gelukkig heb ik al wel mijn CIOS diploma, een vakgebied waar ik graag in verder ga na mijn judocarrière. Ik ben al judoleraar en personal trainer. Uiteindelijk wil ik misschien wel coach worden hier #OpPapendal.”
Ik twijfel er soms aan…
“Ik twijfel heel vaak. Of ik wel goed genoeg ben, en of ik op de goede weg zit. Je wil natuurlijk dat je aanpak goed genoeg is om de wereldtop te bereiken. Maar dat weet je niet zeker. Daarnaast wil ik altijd alles goed doen, dit brengt ook veel twijfels met zich mee.”


Mijn favoriete quote is…
“Ik ben niet zo van de quotes, maar mijn oude baas van de club zei altijd: ‘Je moet hard trainen en hard ontspannen’. Dus er moet heel hard getraind worden, maar na dat harde trainen moet er ook tijd zijn voor ontspanning. Dit vind ik wel een mooie uitspraak, omdat topsport anders denk ik niet vol te houden is.”
Mijn dag gaat echt goed, als…
“Ik fit opsta, vervolgens een goede krachttraining afwerk en daarna goed kan uitrusten. De dag eindigt dan met een goede judotraining. Soms heb je wel eens een dag waarvan je denkt ‘vandaag lukt alles’. Dat is wel een perfecte dag. Het liefst valt zo’n perfecte dag natuurlijk op een wedstrijddag. Want dat betekent goud! Maar ik kan ook heel erg genieten van een rustdag hoor.”
Ik ben het meest dankbaar voor…
“De steun van mijn ouders. Het is niet vanzelfsprekend dat de financiële middelen er zijn om te kunnen sporten, laat staan om topsport te beoefenen. Mijn ouders hebben me altijd van ‘hot naar her’ gebracht en me altijd gesteund, daar ben ik ze heel dankbaar voor.”
Wat mij het meest gelukkig maakt…
“Is het winnen van een medaille op een aansprekend toernooi. Buiten de sport word ik het meest gelukkig van gezellig eten met vrienden en familie. Het samenzijn met mensen die veel voor me betekenen vind ik erg belangrijk.”
Het eerste wat ik ga doen als ik ooit stop met topsport is…
“Helemaal niets uitvoeren de eerste paar maanden denk ik haha. Nee, ik denk dat ik dan een wereldreis ga maken. Dat trekt me altijd al wel, vooral als ik vrienden om me heen dat zie doen. Op dit moment kan dat gewoon echt niet. Dus dat is wel iets wat ik als eerste zou willen doen na mijn carrière.”
Mijn droom is…
“Het behalen van een medaille op de Olympische Spelen.”
Wat ik anderen wil meegeven is…
“Dat wanneer je een lastige periode hebt, er altijd wel weer een goede periode komt. Als je maar hard blijft werken aan jezelf. Het gaat niet altijd in één keer goed en ook niet in twee keer. Dus je moet er gewoon voor blijven werken.”

